Rapito

Met Rapito stond filmveteraan Marco Bellocchio voor de achtste keer op het filmfestival van Cannes. Opnieuw dook hij voor een film in de Italiaanse geschiedenis. Het roemruchte verhaal van Edgardo Mortara, een 6-jarig kind dat in de negentiende eeuw werd ontvoerd in opdracht van de paus, deed de pauselijke macht wankelen.
 

---

“Epische cinemastijl die je niet vaak meer ziet”

★★★★ VPRO Cinema

 

Het is het jaar 1858. In de Joodse wijk in Bologna dringen soldaten van de paus het huis van de Mortara’s binnen. Op bevel van de kardinaal moeten ze de zesjarige zoon Edgardo meenemen. Als baby schijnt hij in het geheim te zijn gedoopt door het kindermeisje, met als gevolg dat hij nu volgens de Roomse wetten een katholieke opvoeding moet krijgen. Edgardo’s ouders blijven in wanhoop achter en doen er alles aan om hun zoon terug te krijgen. Met brede steun van binnen en buiten de Joodse gemeenschap krijgt de strijd van de Mortara’s al snel een politieke lading. Terwijl de Kerk en de paus hun machtspositie zien wankelen met de steeds luidere roep om een verenigd Italië, weigeren ze de jongen op te geven.

De films van Marco Bellocchio geven een stem aan de machteloze rebellen en de gefrustreerde buitenbeentjes. Van de opstandige zoon in zijn speelfilmdebuut I pugni in tasca (1965) tot de beruchte maffia-overloper, Tommaso Buscetta, in Il traditore (2019), als ook in zijn nieuwste film Rapito. Met een kritische blik probeert hij een klein verhaal te verbinden met een grotere tragedie.
 

“Een film vol ingehouden woede” ★★★★ NRC

“Boeiende vertelling over de idiotie van de pauselijke almacht” ★★★ de Volkskrant

“A classic in the making” ★★★★★ The Guardian

“Indringende slotscène” ★★★★ Cinemagazine

“Het vakmanschap druipt van Rapito af” – de Filmkrant