In 2002 veroverde Nicolas Philibert de wereld met Être & Avoir, zijn intieme portret van een Frans plattelandsschooltje en de toegewijde leraar die er alles in zijn eentje deed. De film werd een wereldwijde hit en wordt nu opnieuw in de filmtheaters uitgebracht. Recenter zette Philibert zijn oog voor menselijke verhalen voort in een indrukwekkend documentaire-drieluik: Sur l'Adamant, Averroès & Rosa Parks en La machine à écrire. Samen vormen ze een aandachtig kijkje in de wereld van de psychiatrische zorg in Parijs.

In Sur l'Adamant ontmoeten we volwassenen in de Adamant: een onconventionele, drijvende instelling op de Seine, waar muziek, tekenen en andere creatieve therapieën een ruimte van expressie en rust bieden. De film werd vorig jaar bekroond met de Gouden Beer in Berlijn.

Averroès & Rosa Parks neemt ons mee naar twee afdelingen van het Esquirol-ziekenhuis, waar zorgverleners de tijd nemen voor lange, openhartige gesprekken. Momenten waarin geduld en begrip zwaarder wegen dan snelle oplossingen, terwijl het falende zorgsysteem zichtbaar haar sporen nalaat.

In La machine à écrire keren we terug naar Adamant, waar hulpverleners in de kleine, alledaagse dingen ondersteunen. Van een kapotte schrijfmachine tot een haperende cd-speler repareren: soms maakt het kleinste gebaar het grootste verschil.

Philiberts drieluik speelt zich af aan de rand van de samenleving, maar raakt een universele waarheid: aandacht en zorg maken het verschil, hoe klein het gebaar ook lijkt.