Toen we van de Duitsers verloren

Sommige zomers vergeet je nooit meer. Op een warme zomerdag in 1974 dwalen gelegenheidsvrienden Daan en Jonas door de stad, terwijl klasgenoot Catootje vermist is. Met een vleugje melancholie en in prachtig zwart-wit geschoten, maakte Guido van Driel met Toen we van de Duitsers verloren een sfeervol drama.
 

---

“Guido van Driel overtreft zichzelf”

★★★★ NRC

 

Zomer, 1974. Het is de dag na de verloren WK-finale tussen Duitsland en Nederland. Het is stil op straat en de stad heeft een flinke kater. Jonas loopt Daan tegen het lijf en hoewel het geen vrienden zijn, trekken ze op deze saaie zomerdag samen op. Ze zijn allebei namelijk op zoek naar hun klasgenoot Karsten, ieder met een eigen reden. Ondertussen hangt de vermissing van Catootje als een donkere wolk boven de jongens.

Toen we van de Duitsers verloren is de derde speelfilm van regisseur en striptekenaar Guido van Driel, die eerder o.a. De wederopstanding van een klootzak (2013) maakte. Van Driel baseerde zijn nieuwe film op het gelijknamige stripboek dat hij in 2002 uitbracht en dat deels over zijn eigen jeugd gaat.
 

“Het nieuwste bewijs dat de Nederlandse jeugdfilm een klasse apart is” ★★★★ Trouw

“Weet knap een vergankelijke zomerdag vast te houden” ★★★★ de Volkskrant

“Fraai drama” ★★★★ VPRO Cinema

“Volstrekt uniek. En vooral ook erg gewaagd” ★★★★ FilmTotaal

“Prachtig coming of age-verhaal die je nog lang zal bijblijven” ★★★★ InDeBioscoop

“Een beheerste, fraai gestileerde film van Guido van Driel” – de Filmkrant