The Boy and the Heron

Meermaals gaf de 82-jarige Hayao Miyazaki aan met pensioen te gaan. Maar na zijn Oscargenomineerde The Wind Rises (2013), is hier dan toch de twaalfde film van de Japanner. En gelukkig maar, want The Boy and the Heron is wederom een klein meesterwerkje vol creativiteit en kleine details. Stap in de sprookjeswereld van Miyazaki, waar dood en leven naast elkaar bestaan.
 

---

“Heeft een nergens anders te verkrijgen niveau van verfijnde magie”

★★★★★ de Volkskrant

 

Het is de Tweede Wereldoorlog als Mahito zijn moeder verliest door een bombardement. Een paar jaar later verhuist hij met zijn vader van Tokio naar het platteland, waar hij wordt opgezadeld met een stiefmoeder. Al snel trekt hij de aandacht van een mysterieuze reiger en blijkt een oude toren een portaal naar een vreemde wereld te zijn. Terwijl Mahito de dood van zijn moeder probeert te verwerken, stapt hij in die magische wereld vol pratende dieren. Hier vervaagt de dood en herrijst het leven in een nieuwe gedaante.

Het semi-autobiografische fantasierijke epos The Boy and the Heron is opnieuw een autobiografisch geïnspireerd eerbetoon aan vriendschap. Miyazaki’s Spirited Away (2001), Howl’s Moving Castle (2004) en Princess Mononoke (1997) belandden in de top-10 van winstgevendste films aller tijden in Japan. De animatiestudio achter deze films, Studio Ghibli, is wereldberoemd.
 

“Animatie is wonderschoon en de boodschap over verlies en rouw ontroert” ★★★★ VPRO Cinema

“Bij momenten beeldschone, bitterzoete verwerking van Miyazaki’s jeugd” ★★★★ NRC

“Fascinerende film” ★★★ Trouw

“De ambacht is weer van een uitzonderlijk hoog niveau” ★★★★ Cinemagazine

“Een klein kunstwerkje en een hulde aan creativiteit” ★★★ FilmTotaal

“Het is onmiskenbaar het werk van een meester” – de Filmkrant