Taxi Teheran

In 2010 kreeg de Iraanse filmmaker Jafar Panahi een verbod opgelegd: twintig jaar lang mocht hij geen films maken en zijn land niet verlaten. Toch bleef hij, in het geheim en met gevaar voor zijn vrijheid, films maken. Taxi Teheran (2015) is daar één van. Daarna volgden nog vele films, waaronder It Was Just an Accident (vanaf 1 oktober in de cinema's te zien), dat dit jaar de Gouden Palm in Cannes won.

Panahi neemt zelf plaats achter het stuur. Op het dashboard installeert hij een kleine camera. Rijdend door de chaotische stad verwelkomt hij de meest uiteenlopende passagiers: een dief, een onderwijzeres, een dvd-verkoper, een mensenrechtenadvocate en zelfs Panahi’s jonge nichtje. Hun gesprekken zijn soms geestig, soms schrijnend, maar schetsen altijd een levendig portret van de Iraanse samenleving, en van de beperkingen waaronder mensen daar moeten leven.

Met Taxi Teheran maakte Jafar Panahi een film die tegelijk luchtig en diep tragisch is: een roadmovie, een documentaire, een slapstick en een stille verzetsdaad in één. Voor dit ingenieuze en moedige werk werd hij in 2015 bekroond met de Gouden Beer op het Filmfestival van Berlijn.

"Indrukwekkende roadmovie over vrijheid" ★★★★ Het Parool

"De ongedwongen sfeer levert boeiende, grappige maar vooral openhartige ontboezemingen op" ★★★★ AD

"Indrukwekkend werk van een cineast die met zijn rug tegen de muur staat" ★★★★ de Volkskrant

"Iran zal er niet blij mee zijn, maar de rest van de wereld heeft er een heel mooie film bij" - de Filmkrant