Nesjomme

Prijswinnend filmmaker Sandra Beerends (Ze noemen me Baboe) brengt de ‘nesjomme’ – de ziel – van Joods Amsterdam tot leven. Dat doet ze door talloze getuigenissen en rijk archiefmateriaal uit het interbellum te verbinden aan het fictieve personage Rusha, een jonge Joodse vrouw. Het maakt van Nesjomme een meeslepende en ontroerende ervaring.

We volgen Rusha in de periode tussen de twee wereldoorlogen. Haar verhaal wordt verteld door brieven aan haar naar Nederlands-Indië geëmigreerde broer Max, waarin ze haar leven in de Jodenbuurt beschrijft, haar familie en de veranderingen in de stad. Zo ontstaat een kleurrijk portret van de Joodse gemeenschap – van trotse diamantbewerkers, sjacherende handelaren en populaire cabaretiers tot sociale hervormers zoals wethouder De Miranda tot de ondernemers achter iconen als de Bijenkorf en Tuschinski.

Nesjomme toont de rijke bijdrage van de Joodse gemeenschap aan Amsterdam. Het optimisme na de Eerste Wereldoorlog wordt op de proef gesteld door economische depressie, de opkomst van het fascisme en de Tweede Wereldoorlog. Tegen deze achtergrond groeit Rusha uit van een jong meisje tot een zelfstandige vrouw die haar eigen keuzes moet maken.