Maria

Maria Schneider was 19 toen haar droom uitkwam: ze kreeg een rol naast de wereldberoemde Marlon Brando in Last Tango in Paris (1972), onder regie van de gerenommeerde Bernardo Bertolucci. Helaas veranderde dit in een nachtmerrie. De twee filmgiganten gingen Maria’s grenzen ver te buiten, waar ze haar leven lang last van hield. In deze biopic vertelt regisseur Jessica Palud haar aangrijpende verhaal.
 

---

“Actrice Anamaria Vartolomei is overrompelend”

★★★ de Volkskrant

 

In 1972 krijgt Maria, enkele minuten voor de opnames, van Bertolucci te horen dat ze een anale verkrachting moet simuleren met Marlon Brando. Brando stelt voor om boter als glijmiddel te gebruiken. Ze aarzelt. Maar wat doe je als beginnende actrice van 19 tegenover twee van ‘s werelds beroemdste filmfiguren? Ze stemt toe. De gevolgen zijn verwoestend; hoewel het een simulatie was, draagt Schneider haar leven lang de emotionele schade met zich mee. Brando had nergens last van, maar Schneider was in één klap ‘die uit erotische films’.

Regisseur Jessica Palud, die zich liet inspireren door het boek ‘Tu t’appelais Maria Schneider’ van Maria’s nichtje Vanessa Schneider, biedt met Maria een broodnodig eerherstel voor Maria Schneider. Lang voor de opkomst van #MeToo had zij de moed om zich uit te spreken over de misstanden die zij had ervaren.

“Doet recht aan Schneiders lijden” ★★★★ Trouw

“Anamaria Vartolomei is fantastisch” ★★★ VPRO Cinema

“De rol van Anamaria Vartolomei roept herinneringen op aan een intrigerende actrice die een mooier lot had verdiend.” ★★★ InDeBioscoop

“Paluds biopic lijkt op het eerste gezicht bescheiden, maar is stiekem best vernuftig. Zonder te psychologiseren, suggereert de film hoe Schneiders gemoedstoestand in die jaren kan zijn geweest.” – de Filmkrant