1985, Groot-Brittannië. Het is het tijdperk van de zogeheten ‘video nasties’, gewelddadige horrorfilms die werden uitgebracht op videocassette en maatschappelijke hysterie veroorzaakten. In deze periode werkt Enid als filmcensor bij de Britse filmkeuring.
“Ongetwijfeld een van de horrorhoogtepunten van het jaar”de Filmkrant
Enid neemt haar werk heel serieus. Op een dag ziet ze een verontrustende film die verdacht veel lijkt op een gebeurtenis uit haar jeugd. Gebukt onder het verlangen om meer te weten te komen over het verband tussen de film en haar traumatische herinneringen, gaat ze op onderzoek uit.
Een onvermijdelijke confrontatie met het mysterie achter de verdwijning van haar zus volgt en Edin hoopt dat de weerzinwekkende video het raadsel zal op te lossen. Al snel beginnen de grenzen tussen feit en fictie, en horror en trauma te vervagen.
In haar debuutfilm legt de Welshe regisseur Prano Bailey-Bond een verband tussen de publieke verantwoordelijkheid van de filmkeuring (toen nog de filmcensuur) die het publiek moet beschermen, en de persoonlijke plicht om te zorgen voor degenen die het dichtst bij je staan.
“Het uitgangspunt is geweldig. Vanaf daar kan het al bijna niet meer misgaan – en dat doet het dan ook niet.” – de Filmkrant
Film zien?
De beste films en documentaires uit het filmtheater, direct bij jou thuis.
